dinsdag 9 augustus 2016

Pelgrimspad II - Etappe VIII


Derde wandel-2-daagse: Susteren - Munstergeleen


Ruim op tijd arriveerde ‘Stolwijk’ bij station Gouda Goverwelle. Jet stond al op de uitkijk. Met de sprinter van 9:02 u naar Utrecht CS. Carrie was inmiddels in Lelystad om 8:14 u in de trein gestapt. Omdat zij gebruik maakte van haar keuzedag in de zomermaanden konden we vroeg op pad. 

Carrie had al 5 zitplaatsen in haar coupƩ voor ons gereserveerd, het verzamelen in Utrecht verliep dus soepel. Samen reisden we verder via Roermond naar Susteren waar we om 11:20 u aankwamen.
In Susteren hadden we nog even een koffiegelegenheid gezocht en gevonden. Maar helaas, die was niet open. Jammer, iedereen verheugde zich op koffie met gebak; het was tenslotte de verjaardag van Antoinette.

Zo’n 6 km verder vonden we eindelijk bij Casa Piano in Born rond 13.00 uur een gezellige gelegenheid voor de lunch. Met de kers van Jacqueline op het broodje en het cadeau: getrakteerd worden op het avondeten werd het voor Antoinette echt een feestelijk verjaardagsmoment. We namen dan ook ruim de tijd voor de lunch, pas om half drie liepen we verder. 

In Sittard liep de route door winkelstraten met o.a. een handwerkwinkel en dirndl-kledingzaken. En langs ijssalon Latino waar we  natuurlijk een ijsje kochten. 

Jet had zich nu ook verdiept in de route. Dankzij haar voorbereidingen en het advies: even eerder de officiĆ«le route te verlaten richting ons B&B kwamen we daar tegen half zes aan. B&B de Kommelhoek in Munstergeleen bleek een ruim hoekhuis te zijn met op de eerste verdieping drie 2-persoonskamers en een gezamenlijke badkamer met toilet. Vooral de bedden met beweegbare bodem vielen in de smaak. 

Nadat we een lekker kopje thee hadden gedronken, vertrokken we om kwart voor zeven naar restaurant Windraak 31 in Windraak. Gelukkig was er een tafel voor zes personen gereserveerd want daar aangekomen bleek het afgeladen vol. Het menu ‘onbeperkt genieten’ was verrassend leuk, lekker en avondvullend. En een heerlijk verjaardagscadeau. 

Tegen kwart over tien liepen we de 2½ km weer terug naar ons logeeradres. Niet iedereen ging direct slapen, vooral Carrie en Antoinette waren nog lang niet uitgekletst!